dnd, d&d dungeons and dragons
 
Olejów na Podolu
 
isa, dnd.rpg.info.plwotc, ogl

dnd, d&d dungeons and dragons
 
Strona główna ˇ Artykuły ˇ Galeria zdjęć ˇ Forum strony Olejów ˇ Szukaj na stronie Olejów ˇ Multimedia
 
isa, dnd.rpg.info.pl

dnd, d&d dungeons and dragons
 
Nawigacja
Strona główna
  Strona główna
  Mapa serwisu

Olejów na Podolu
  Artykuły wg kategorii
  Wszystkie artykuły
  Galeria zdjęć
  Pokaz slajdów
  Panoramy Olejowa 1
  Panoramy Olejowa 2
  Panoramy inne
  Stare mapy
  Stare pocztówki Olejów
  Stare pocztówki Załoźce
  Stare pocztówki inne
  Stare stemple 1
  Stare stemple 2
  Multimedia
  Słownik gwary kresowej
  Uzupełnienia do słownika
  Praktyczne porady1
  Praktyczne porady2
  Archiwum newsów
  English
  Français

Spisy mieszkańców
  Olejów
  Trościaniec Wielki
  Bzowica
  Białokiernica
  Ratyszcze
  Reniów
  Ze starych ksiąg

Literatura
  Książki papierowe
  Książki z internetu
  Czasopisma z internetu

Szukaj
  Szukaj na stronie Olejów

Forum
  Forum strony Olejów

Linki
  Strony o Kresach
  Inne przydatne miejsca
  Biblioteki cyfrowe
  Varia
  Nowe odkrycia z internetu

Poszukujemy
  Książki

Kontakt
  Kontakt z autorami strony

 
isa, dnd.rpg.info.plwotc, ogl

dnd, d&d dungeons and dragons
 
Olejów na Podolu
Aktualnie na stronie:
Artykułów:1281
Zdjęć w galerii:1876

Artykuły z naszej strony
były czytane
5785032 razy!
 
isa, dnd.rpg.info.plwotc, ogl

dnd, d&d dungeons and dragons
 
Tu niestety, bardzo smutna dla nas nowina, że jedno z naszych źródeł się omyliło. Ten obraz nigdy nie wisiał w pałacu olejowskim. Należał do innego hrabiego Aleksandra Wodzickiego, żonatego także z hrabiną Marią, ale Brunicką, mieszkających w Lubieniu Wielkim niedaleko Lwowa (żoną olejowskiego hrabiego Aleksandra była hr. Maria z Dzieduszyckich). No i przypadł mi smutny obowiązek skorygowania artykułu o obrazie na naszej stronie internetowej. Straszny żal, że nie jest to jednak pamiątka olejowska. No i przez sentyment do tych zawiedzionych nadziei nie chciałbym go jednak usuwać z naszej strony internetowej. Przerobię tylko tekst, pozostawiając obraz na pamiątkę w kategorii "Hrabiowie Wodziccy z Olejowa". Nie jest on z nimi bezpośrednio związany, ale pochodzi z ich rodu i wiele lat wcześniej był własnością ich wspólnych przodków. W tym miejscu bardzo dziękujemy Pani magister Julicie Wawrowskiej za pomoc w dotarciu do oryginalnych źródeł i wyjaśnieniu historii obrazu.



[źródło: Roman Aftanazy: "Materiały do dziejów rezydencji" tom VII "Dawne województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska", wyd. Ossolineum, hasło "Lubień Wielki"

Wielką ozdobą sali był też portret zbiorowy przedstawiający królową Marysieńkę z synami Jakubem, Aleksandrem i Konstantym oraz córką Teresą Kunegundą na tle popiersia króla Jana III, nieokreślonego pędzla z czwartej ćwierci XVII w. Malowidło to pochodziło ze zbiorów Wodzickich (10).

[oryginalny przypis:] (10) Obraz ten, ofiarowany przez Jana III Wawrzyńcowi Wodzickiemu, podczaszemu warszawskiemu, przechowywany był w zbiorach Wodzickich aż do początków XX w. Wraz ze srebrem, porcelaną i innymi kolekcja. mi, po zaślubieniu w 1907 r. przez Aleksandra Wodzickiego Marii Brunickiej, przeniesiony został do Lubienia. Uratowany z obu wojen, znajduje się obecnie w galerii wilanowskiej. Por.: Portrety osobistości polskich, znajdujące się w pokojach i w galerii pałacu w Wilanowie. Katalog, Warszawa 1967, s. 122 /z reprodukcją/.



Obraz ten - malowany farbami olejnymi na płótnie - powstał w końcu XVII wieku i namalował go jeden z nadwornych malarzy króla Jana III Sobieskiego. Jest przypisywany artyście Jerzemu Szymonowiczowi-Siemiginowskiemu i datowany na okres około 1684 roku.

Możemy go obejrzeć na reprodukcji pochodzącej ze strony internetowej malarze.com http://www.malarze.com


Po prawej stronie królowa Marysieńka Sobieska (ur. 1641, zm. 1716) z synem Janem (ur. 1682, zm. 1685), który nie przeżył niemowlęctwa.

Po lewej stronie u góry najstarszy z dzieci króla Jana III, królewicz Jakub Ludwik "Fanfanik" (ur. 1667 w Paryżu, zm. 1737 w Żółkwi). Poniżej jego dwaj bracia, od lewej: Konstanty Władysław "Murmurek"/"Amoreczek" (ur. 1680, zm. 1726) i Aleksander Benedykt "Minionek" (ur. 1677, zm. 1714). Na dole ich siostra, Teresa Kunegunda "Pupusieńka", późniejsza żona elektora bawarskiego (ur. 1676, zm. 1730). Z trzynaściorga dzieci Sobieskich tylko ta czwórka dożyła dorosłego wieku.

Z tyłu popiersie króla Jana III, stylizowane na wzór podobizn antycznych wodzów bohaterów, z laurowym wieńcem zwycięzcy na głowie.



Poniżej dodatkowe informacje z listu od Pani, która pierwsza wskazała nam prawdziwą historię obrazu i możliwość błędu w naszych źródłach, co zainspirowało nas do poszukiwań, zakończonych odkryciem oryginalnego źródła i wyjaśnieniem pomyłki.

W bawarskich zbiorach znajduje się zmniejszona wersja wilanowskiego portretu (130 x 99 cm) przypisywana niegdyś Claude Callot (ok. 1620 - 1686), która powstała w 1685 r. (?) po śmierci małego Jasia (ma on tam domalowane skrzydełka)

Obraz namalowany został krótko po wiktorii Wiedeńskiej.

Atrybucja portretu ulegała licznym zmianom. Dawniej lączono go z Marcinem Altomonte.

Od lat 50-tych (XXw.) uznany za obraz J.E. Siemiginowskiego.

Pochodził z Oławy, majątku Sobieskich (w latach 1691-1737 Oława należała do Jakuba).

Został ofiarowany przez Jana III podczaszemu warszawskiemu, Wawrzyńcowi Wodzickiemu (przed 1696). Był w posiadaniu jego rodziny m.in. w pałacu Wodzickich w Krakowie (w XIX w.) i w Kościelnikach. Na przełomie lat 1883/4 młodziutki, 14-letni! Stanisław Wyspiański wykonał z opisywanego obrazu szkice główek postaci rodziny królewskiej. Wg jego notatek Królowa ma tu 43 lata, Jakub – 16 lat, Teresa Kunegunda – 7, Aleksander – 6, Konstanty – 3.

W 1961 roku obraz został podarowany do Muzeum Pałac w Wilanowie przez spadkobierców rodziny Wodzickich.



[źródło: Renata Sulewska, Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego, czerwiec 2002 "JERZY ELEUTER SIEMIGINOWSKI (SZYMONOWICZ)", artykuł zamieszczony na stronach serwisu internetowego www.culture.pl oraz poszukiwania w internecie]

Jerzy Szymonowicz-Siemiginowski zwany Eleuterem urodził się około 1660 roku we Lwowie lub Żółkwi, zmarł między 1708 a 1711 r., prawdopodobnie w Warszawie. Był synem malarza Jerzego Szymonowicza i lwowskiej mieszczanki.

W życiu używał trzech nazwisk. Do około roku 1684 własnego, Szymonowicz. Później, w czasie pracy na dworze króla Sobieskiego, zasłynął pod cudzoziemskim pseudonimem Kawaler Eleuter. A od roku 1701, gdy został zaadoptowany przez zubożałą szlachecką rodzinę Siemiginowskich, używał już ich nazwiska.

Od najmłodszych lat był mocno związany z Sobieskimi. Około roku 1677 król Jan III wysłał go na naukę do Włoch, do Akademii Świętego Łukasza w Rzymie. Przejął tam styl ówczesnych malarzy włoskich.

Około roku 1684 powrócił do Polski już pod pseudonimem Kawaler Eleuter (po grecku: wolny, niezależny). Stał się znanym i wysoko cenionym artystą polskiego baroku. Malował dla Sobieskiego różne obrazy, a także dekoracje zdobiące królewski pałac w Wilanowie. Był także twórcą licznych miedziorytów - wiele z nich znalazło się w kolekcji króla i ówczesnych magnatów - i nawet ilustracji do książek. Malował obrazy religijnych do kilku kościołów. Jako człowiek wszechstronnie uzdolniony projektował też małą architekturę, dzieła złotnicze i różne dekoracje. Król Jan bardzo go lubił i nazywał swoim domownikiem. W 1687 roku dał mu w dożywocie wieś Łukę koło Złoczowa, a w 1688 roku obdarzył tytułem szlacheckim.

Po śmierci Jana Sobieskiego i niepowodzeniu jego syna Jakuba w walce o tron, artysta zaczął pracować dla nowego króla Augusta II, który obdarzył go tytułem sekretarza królewskiego. Dekorował Zamek Warszawski i kierował pracami przy rozbudowie Pałacu Wilanowskiego. Życie spędzał między Warszawą, gdzie posiadał dom i własny dworek, a swoim majątkiem w Łuce koło Złoczowa i domem w samym Złoczowie.

Szerzej zainteresowanych jego życiem i twórczością odsyłam do artykułu Pani Renaty Sulewskiej tu jest link
 
isa, dnd.rpg.info.plwotc, ogl

dnd, d&d dungeons and dragons
 
Komentarze
Brak komentarzy.
 
isa, dnd.rpg.info.plwotc, ogl

dnd, d&d dungeons and dragons
 
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
 
isa, dnd.rpg.info.plwotc, ogl


Copyright © Kazimierz Dajczak & Remigiusz Paduch; 2007-2020