Bardzo dziękujemy Pani Julicie Wawrowskiej, która zbiera materiały do pracy naukowej o hrabiach Wodzickich - w tym o "naszym" olejowskim hr. Kazimierzu - za zdobycie i udostępnienie tych materiałów.

W grafice dodawanej do czasopisma "Kłosy" z 1877 znalazły się typy i postacie, zebrane podczas ówczesnej Wystawy Lwowskiej. Są tam włościanie z różnych okolic wschodniej Galicji w swoich regionalnych strojach. Ciekawy i wdzięczny temat dla rysownika, oraz czytelników z innych stron Polski.

Między nimi jest mieszkaniec Olejowa. Nieznany z nazwiska człowiek, który pomimo swojego kalectwa (z ryciny wygląda, że chyba był niewidomy - trudno to jednoznacznie określić) pracował i - chyba zarabiał na życie - przy drewnianej tokarce, obsługiwanej za pomocą nóg. Podpis głosi, że on sam jest również twórcą tego urządzenia. Trudno powiedzieć, czy to do końca prawda. W każdym razie na pewno był konstruktorem i pomysłodawcą tej niezwykłej tokarki, choć przy przygotowaniu elementów i montażu mógł mu ktoś pomagać.

Może uda się kiedyś poznać nazwisko tego niezwykłego człowieka.

Zwracamy też uwagę Szanownym Czytelnikom, że obecnie jest to najstarszy znany nam obrazek związany z Olejowem i jego mieszkańcami. Nie wiemy, czy zachowały się jakieś wcześniejsze przedstawienia choćby olejowskiego dworu (zresztą i nowszych też na razie nie mamy), czy jego mieszkańców. Jeśli ktoś z czytających posiada takowe, lub wiadomość o nich, bardzo prosimy o kontakt.

nieznany z nazwiska kaleki Olejowianin
Podpis do tej ryciny: "Tokarz, kaleka, z Olejowa w Złoczowskiém,
z tokarnią własnego wyrobu".
(kliknij, żeby zobaczyć powiększenie obrazka w nowym oknie)


cała grafika
(kliknij, żeby zobaczyć powiększenie obrazka w nowym oknie)