dnd, d&d dungeons and dragons
 
Olejów na Podolu
 
isa, dnd.rpg.info.plwotc, ogl

dnd, d&d dungeons and dragons
 
Strona główna ˇ Artykuły ˇ Galeria zdjęć ˇ Forum strony Olejów ˇ Szukaj na stronie Olejów ˇ Multimedia
 
isa, dnd.rpg.info.pl

dnd, d&d dungeons and dragons
 
Nawigacja
Strona główna
  Strona główna
  Mapa serwisu

Olejów na Podolu
  Artykuły wg kategorii
  Wszystkie artykuły
  Galeria zdjęć
  Pokaz slajdów
  Panoramy Olejowa 1
  Panoramy Olejowa 2
  Panoramy inne
  Stare mapy
  Stare pocztówki Olejów
  Stare pocztówki Załoźce
  Stare pocztówki inne
  Stare stemple 1
  Stare stemple 2
  Multimedia
  Słownik gwary kresowej
  Uzupełnienia do słownika
  Praktyczne porady1
  Praktyczne porady2
  Archiwum newsów
  English
  Français

Spisy mieszkańców
  Olejów
  Trościaniec Wielki
  Bzowica
  Białokiernica
  Ratyszcze
  Reniów
  Ze starych ksiąg

Literatura
  Książki papierowe
  Książki z internetu
  Czasopisma z internetu

Szukaj
  Szukaj na stronie Olejów

Forum
  Forum strony Olejów

Linki
  Strony o Kresach
  Inne przydatne miejsca
  Biblioteki cyfrowe
  Varia
  Nowe odkrycia z internetu

Poszukujemy
  Książki

Kontakt
  Kontakt z autorami strony

 
isa, dnd.rpg.info.plwotc, ogl

dnd, d&d dungeons and dragons
 
Olejów na Podolu
Aktualnie na stronie:
Artykułów:1281
Zdjęć w galerii:1876

Artykuły z naszej strony
były czytane
5785864 razy!
 
isa, dnd.rpg.info.plwotc, ogl

dnd, d&d dungeons and dragons
 
Dzieje Bzowicy i Białokiernicy były od zawsze nierozerwalnie związane z dziejami sąsiedniego Olejowa.

Najstarszy znany nam zapis nazwy Bzowicy (de villa Bzowica) pochodzi z 1649 roku, z nieznanego bliżej dokumentu (cytowanego w książce Edwarda Klisiewicza "Nazwy miejscowe Tarnopolszczyzny", Kraków 2001).

Ale z innego źródła wiemy, że Bzowica (podobnie jak Olejów) wchodziła w skład tzw. "klucza złoczowskiego" wraz z miastem Złoczowem i okolicznymi wsiami. W aktach grodzkich miasta Poznania zachował się dokument z 1598 roku potwierdzający sprzedaż dóbr złoczowskich z przyległymi wsiami Markowi Sobieskiemu, wojewodzie lubelskiemu (dziadkowi przyszłego króla Jana III) przez braci Czarnkowskich, jest wśród nich wymieniona Bzowica. Niestety, sam dokument znamy tylko z katalogu zasobów Biblioteki Kórnickiej i nie możemy zacytować oryginalnej, ówczesnej nazwy wsi.

Z dużą dozą prawdopodobieństwa możemy przyjąć dla Bzowicy tą samą listę właścicieli, co dla Olejowa.

prawdopodobnie:
? - 1532 rodzina Sienieńskich. Być może to oni założyli wieś.

na pewno:
1532 - 15?? rodzina Górków.
15?? - 1598 rodzina Czarnkowskich.
1598 - 1740 rodzina Sobieskich, przez pięć pokoleń. W roku 1740 wnuczka króla Jana III, Maria Karolina ks. de Bouillon, córka królewicza Jakuba Sobieskiego, sprzedała dobra złoczowskie ks. Michała Kazimierzowi Radziwiłłowi zwanemu "Rybeńko".

znów częściowo bez dokładnych dat:
1740 - ok. 1782 rodzina Radziwiłłów. Z dóbr złoczowskich został wydzielony odrębny klucz olejowski, który był dawany w zastaw za sumy pieniężne różnym osobom. Brak jest pewnych wiadomości o latach 1740-1748.
przed 1748 - ok. 1762 klucz olejowski z Bzowicą był w czasowym posiadaniu rodziny Błędowskich, jako zastaw.
1762 - 1855 rodzina Starzeńskich. Początkowo jako zastaw od Radziwiłłów, a od ok. roku 1782, po wykupieniu na licytacji za długi radziwiłłowskie, już prywatna własność rodziny Starzeńskich. Za ich czasów, w 1848 roku w zaborze austriackim doszło do uwłaszczenia chłopów i Starzeńscy przestali być właścicielami całej wsi Bzowica. Przez wieś dwa razy przetoczyły się epidemie cholery: w roku 1831 i 1848.

W latach 1809-1815, po zaborze przez Rosję Obwodu Tarnopolskiego, jako nagrody za "pomoc" Francji i Księstwu Warszawskiemu w wojnie z Austrią w 1809 roku, tuż na południe od Bzowicy przebiegała austriacko-rosyjska granica państwowa. Według traktatu rosyjsko-austriackiego z 1810 roku w tej części Podola granica biegła na południe od Wertełki, Neterpińców, Bzowicy i Serwerów, a te w/w wioski były granicznymi punktami Austrii. Po Kongresie Wiedeńskim w 1815 roku Rosjanie musieli zwrócić Tarnopolszczyznę i granica znów przesunęła się na dawne miejsce, nad rzekę Zbrucz.

W 1855 roku sam majątek dworski w Bzowicy nabył od Michała Starzeńskiego poseł na sejm galicyjski i jednocześnie znany ornitolog Kazimierz hr. Wodzicki i odtąd dobra te pozostawały w rękach Wodzickich do 1939 roku, kiedy Sowieci wywieźli na zesłanie hrabiego Aleksandra Ludwika Wodzickiego z Olejowa (syna hr. Kazimierza).

***

ZALUDNIENIE BZOWICY:

1832 - (dane gr.-kat.) wśród mieszkańców było 260 grekokatolików
1857 - 490 osób
1857 - (dane gr.-kat.) wśród mieszkańców było 324 grekokatolików
1870 - 530 osób
1880 - 530 osób (w tym 206 wyznania rz.-kat., 320 gr.-kat., 4 mojż.)
1890 - 726 osób
1904 - 812 osób
1905 - (dane rzym.-kat.) wśród mieszkańców było 362 wyznania rzym.-kat.
1910 - (dane gr.-kat.) wśród mieszkańców było 574 grekokatolików, 500 łacinników i 20 Żydów.
1921 - 973 osoby, 480 mężczyzn i 493 kobiety (według wyznania: 412 wyzn. rz.-kat., 553 gr.-kat., 1 innego chrzesc., 7 mojżeszowego; według podanej narodowości - dane mocno niewiarygodne - 786 Polaków i 187 Rusinów)
1939 - 1050 osób (w tym 550 Ukraińców wyznania gr.-kat., 5 Żydów, i 495 osób wyznania rz.-kat.: 325 "miejscowych Polaków", 160 "polskich kolonistów" i 10 "Ukraińców wyznania łacińskiego")

 
isa, dnd.rpg.info.plwotc, ogl

dnd, d&d dungeons and dragons
 
Komentarze
Brak komentarzy.
 
isa, dnd.rpg.info.plwotc, ogl

dnd, d&d dungeons and dragons
 
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
 
isa, dnd.rpg.info.plwotc, ogl


Copyright © Kazimierz Dajczak & Remigiusz Paduch; 2007-2020